ağlayan çayır

  http://www.dailymotion.com/video/xamnam_the-weeping-meadow_music
ağlayan çayır..

teşekkür ederim..

hayata bazen bu şekilde bakarız..dikenlerin arkasından..o dikenleri kesecek birşeyler aramakla geçer zaman..çoğu zamanda çevik bir hareketle üstünden atlayabileceğimizi düşünüp tırmanırız.çizeriz kanatırız biryerlerimizi.. amaç uğruna yapıldığı için tüm bunlar önemli değildir..atladıktan sonra bakarız ki canımız yanmış...amaca ulaşılmış mıdır?dikenler aşılmış mıdır?yol daha başında mıdır?gidilecek mesafe dikenlerin batmasına değmiş midir?
bence neyi seçersek seçelim.hangi yoldan gidersek gidelim..diken de batsa çizilse kanasa da bir yerlerimiz ..yol ne kadar uzun olursa olsun..sol yanımız bize kılavuz oldukça vızzz gelir..
ben şimdiye kadar hep sol yanımla hareket ettim.bunun aptallık olduğunu gördüğüm zamanlarda oldu gerçi.fakat attığım her adım benim adımım oldu.içimden geçen şeyleri seçtim.mutsuz da oldum mutlu da..zaten hayat da böyle birşey..
birşey daha öğrendim şu geçen birkaç zamanda..neye yaşarsan gelişine;))))mantıkla seçsende dinlesen de gönlünü herşey gelişine...teşekkür ederim...

hçbirşey istememek ne demek?

bugün miskinlik günüm..

günü evde geçirdim.geçirmeye de devam ediyorum.bolbol çay kahve sigara tüketimi..müzik fonda..
bişiler yazmak istedim beceremedim.

kızdım kendime.bu ben değilim diye.ne yazmak istiyorum ne de başka bişi yapmak..fotoğraf bile çekmek istemiyor canıım..
ben en iyisi bostancı sahile inip rüzgara karşı söylenmeye gideyim..
bu yazıyı yazmak için açtığımda bloğu başka şeyler düşünüyordum.ne kadar hızlı düşünüyor insan.

4 MINUTES

www.imdb.com/title/tt0461694/  güzel film...tavsiye ederim..başrolde oynayan iki kadın var Hannah Herzsprung ve Monica Bleibtreu  oyunculuklarını çok beğendim.

alman yapımı.VIER MINUTEN asıl ismi. kadınlar hapishanesinde geçiyor.klasik müzik öğretmeni sert mizaçlı ve kendi kuralları olan Gertrud ve asi mahkum Jenny...

her insanın sakladıkları,paylaşamadıkları içinde kalmışlıkları var.haykırmak istedikleri var.kızgınlıkları kırgınlıkları aşamadıkları çarptıkları ..ve yetenekleri..

sadece biraz kalpleri ısıtmak gerekiyor sanırım..

aşınma

ablamın evinin balkonundan gördüğüm, köşedeki natamam bina senelerdir çok rahatsız edici gelmiştir bana.sadece 3 katlı betondan yer yer tuğlaları gözüken itici göz zevkini bozan bir bina aslında.etrafta bu tip binalardan çok var. ama nedense bu bina daha fazla gözüme batmıştır.

bugün yine balkonda sigara içerken dikkat ettim . ilk kata bir dükkan açılmış.
ikinci kata da cam giydirme yapmışlar.
son kat hala boş yarım ve dökük..

rüzgar yağmur aşındırmış..terk edilmiş izbe bir kat..

seneler de yardım etti tabi rüzgarın yağmurun aşındırmasına..

insanlar da kendi iç dünyalarının arsalarına katlar çıkıyorlar.her çıkılan kat bir anlam ifade ediyor .her katta aynı temel gereçleri kullansan da sanki her kat bir başka..baktığın yer bile değişiyor. gördüğün açı  içeri giren güneş hatta komşuların bile..işin ironik kısmı yükseldikçe yükselmiyorsun aslında..yerden uzaklaşıyorsun..

ve düzenlemeye alt katlardan başladığın için üst katlara gelene kadar zaman geçiyor..rüzgar ve yağmur aşındırıyor seni..

ouroboros

bir yakarış mı bilmiyorum
bir saldırış olmadığı kesin
adımlarım sıklaşmaya başladı
sokak lambasının altına gitmek için
aydınlığa ihtiyacım var
görmüşken gidemem
bilmişken susamam
tutmuşken bırakamam
yapamam..
içimdeki ben dolanıyor
oralarda biyerlerde
sürekli talimatları var bana
git diyorum
gitmiyor..
kalsa canımı yakıyor..

HİÇ

başbaşa kaldık..
önce bu durum anlık bir sersemlik yarattı. ışıkların aniden sönmesi ve zifiri karanlıkta kalmak gibi..göz yavaş yavaş alışınca karanlığa ; sakinlersin. alışırsın..
alıştık.ama sustuk bu seferde. sessizlik tek taraflı olmuyormuş.işteş bir eylem.
sen bıcır bıcır konuşsanda.. duyan biri yoksa hele işteşlik bir anda ne etken ne edilgen..tam anlamıyla "hiç" e dönüyor.
HİÇ..
neyin var?
hiççç..
ne oldu?
hiçç..
elinde ne var?
hiçç...
o zaman susarsın.
susmak birşeyler anlatır çoğu zaman aslında. sen de bişiler anlatabildiğini düşünürsün.ama hiç bir cevapsa susmak da bir anlam ifade etmez.sadece susmuş olursun.
bu sefer dinlemeye başlarsın.
başkalarını, kuşları, sabah geçen treni, yoldan geçen arabaların gürültüsünü, televizyonda ki şaklabanları, işyerinde ki moronları,ev halkını..
bir zaman sonra bu da kesmez.bu sefer kendini dinlemeye başlarsın ki bu içinden çıkılmayan kısır bir döngünün sadece başlangıcıdır.
işte o zaman sende şunu dersin.
HİÇÇ..