biz kaybetmedik..

hiçbir hayatın tek kurşunluk olmadığını gördük..
söylenen ve özel olduğunu zannettiğimiz kelimelerin her önüne gelene söylendiğini duyduk..
inançların yıkıldığını sol tarafta taşınan kalbin atışlarının 3-5 aylık olduğunu hissettik..
aşk diye tanımlayıp içimize çektiğimiz kokunun anlamsızlaştığını ıraklaştığını hissettik..
her " seni anlıyorum" diyene kanmamayı öğrendik..
güvenin zor kazanıldığını kolay kaybedildiğini yaşayarak bildik..
biz kaybetmedik ama ..

klaros

artık istediğim gibi yazabilirim...
kızdıklarımı sevdiklerimi güldüklerimi sallamadıklarımı gezdiklerimi gördüklerimi görüp de beğendiklerimi ya da iyice tiksindiklerimi..
.rosp. ruhluları zavallı yaratıkları çok şey bildiğini zanneden mercimek beyinlileri ya da sol tarafları ekşimiş leş gibi kokan ucubeleri....
şimdilik güzel birşey bulamadığımdan bunları paylaşabilirim...