22 Ağustos 2009 Cumartesi

YARABBİM
İLAHİ ADALETİNİ GÖSTER BANA...
İÇİMİ HUZUR VE GÜZELLİKLERLE DOLDUR
YERYÜZÜNÜN CENNET VE CEHENNEMİNİ YAŞADIĞIMIZ BU DÜNYADA DOĞRU YOLU,DOĞRU İNSANLARI ,DOĞRU EYLEMLERİ GÖSTER BANA
AİLEMİ SEVDİKLERİMİ KÖTÜLÜKLERDEN KÖTÜ İNSANLADAN KORU
SEN GÖRÜRSÜN SEN BİLİRSİN

beyaz-siyah

çok üzgünüm...
3gün önce gördüğüm rüya gerçek oldu...
kulağıma ölüm haberi veren ses uykumdan deli gibi uyanmama neden olmuştu.bugün yakın bir arkadaşımın babasının denizde kaybolduğunu ve cesedinin 5.gününde kıyıya vurduğunu öğrendim.ne kadar trajik bir ölüm..
yine bugün eski bir arkadaşımın kız babası olduğunu öğrendim:)
hayat beyaz ve siyah sanki...
ölüm ve doğum;yŞm içiçe..

17 Ağustos 2009 Pazartesi

kaptan

hey sen!
güzel günlerine içiyorum...
dedi kaptan
ve sürdü gemisini güneye
sıcağa
huzura
keşfe
belki de
küçük mutluluklara doğru..
peşinden gitmek istedim
güzel günlerimi de yanında götürdü sandım..
korktum..

12 Ağustos 2009 Çarşamba

başka hayatlar


her yeni yer her yeni insan her bakış her kare başka hayatlarında var olduğunu görmek bilmek..
o yaşayışların içinde olmasa da kıyısından bakabilmek
sanki ordaymış gibi o anları yaşayabilmek
fotoğraf gerçekten çok güzel bir sanat
ve ben her gördüğüm her çektiğim çektiğim karede başka hayatlara da dalıyorum
kendimce yaşıyorum
tıpkı bu fotoğrafta olduğu gibi
çekerken kafamdan geçenleri sanırım bir sayfa taşıyamaz:)

5 Ağustos 2009 Çarşamba

ponzas

ponzalanmış bir hayata geçiş..
sağlıklı olmayan deriyle beraber belkide sağlıklı deriyide götürdüm.ama en azından terlik giyebilirim gönül rahatlığıyla.


hayatım garip bir rutinde devam ediyor.sabah evden çıkıyorum çalışıyorum akşam eve geliyorum bazen arkadaşlarımla buluşuyorum bikaç saat sonra uyku.televizyon bayağı uzun zamandır hayatımda yok. içimden seyirci olmak gelmiyor. yapay hayatları şişirilmiş aşk dramlarını katakulli durumlarını saçma sapan tesadüf oluşturmaya çabalayan senaryoları anlamsız haberlerle zamanımı alan ana haberleri ne görmek ne de duymak istiyorum.
sıkıldım.yoruldum.
kaçış isteği var yine sol yanımda ve beynimin kıvrımlarında.
bu sefer alıp çantamı gidemiyorum ama diğerleri gibi..
peki şimdi bu ponzalanmış deriyle ne yapabilirim?
bunu enine boyuna düşünmem gerek!!
artık fazla zaman yok..

1 Ağustos 2009 Cumartesi

doğum

sancısız doğum yok!!
sancılar çekildi doğum gerçekleşti.
yazın ortası ve bana kalan benim:)
temmuzun 30unda doğdum.
şimdi yeniden büyüyorum.sevenlerimle, sevdiklerimle...

bugün çok ironik birşey oldu.
sancılı günlerden kalan eşyalarım geldi.deli gibi yağmur yağıyordu.içimde bir huzursuzluk da vardı.içim de ağlıyordu çünkü.beni hayallerime bağlayan tüm bağlar kopmuştu.
eve girdim.kutuları odama taşıdım.pencereye doğdu yürüdüğümde güneş açtı.artık güneş bana doğuyordu.demekki hala yaşıyordum ve güzellikler beni bekliyodu.
artık güneş bana doğuyordu....